Porozumienia kartelowe

Porozumienia kartelowe

Kształtowanie się porozumień kartelowych w przemyśle żelaznym oraz hutnictwie dokonywało się pod naciskiem kapitału niemieckiego. Towarzystwo akcyjne „Obereisen” opanowało częstochowską hutę „B. Han-dtke”, która korzystając z poparcia kapitału niemieckiego, sprzedawała po nadzwyczaj niskich cenach surówkę, pogarszając położenie zakładów o kapitale polskim. Od 1904 r. pod wpływem innej firmy niemieckiej, „Oberbedarf”, znalazła się huta „Zawiercie” oraz Tow. Akc. Sosnowieckich Fabryk Rur i Żelaza. W Niemczech przebieg kryzysu był nieco łagodniejszy. Objął on jednakże przede wszystkim przemysł ciężki, co odbiło się na sytuacji Górnego Śląska. Najniższy poziom produkcji hutnictwa przypadł na rok 1901, najniższy poziom wydobycia węgła na rok 1902. W 1903 r. wystąpiła już poprawa koniunktury. Okres kryzysu, podobnie jak w Królestwie, przyśpieszył centralizację kapitału. W 1903 r. F. Friedlaender-Fould założył Rybnickie Gwarectwo Węglowe, które objęło kopalnie dostarczające poszukiwanego węgla,koksującego, zaś w 1905 r. przekształcono w spółkę akcyjną posiadłości ks. zu Hohenlohe-Oehringen (wśród udziałowców był F. Friedlaender-Fould), a w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością — majątek Schaffgotschów. Zmniejszyła się liczba przedsiębiorstw, a równocześnie wzrastał ich udział w ogólnej produkcji.